موضوع خشم و پرخاشگری یکی از مسائلی است که بسیاری از افراد با آن مواجه هستند و میتواند برای شخصی که درگیرش هست، مشکلات جدی روانی و اجتماعی ایجاد کند. احساس خشم و پرخاشگری ممکن است به دلیل موارد مختلفی از جمله تنش، فشار، ناراحتی، عدم توانایی در مواجهه با مسائل، خطاهای گذشته و… به وجود آید. این احساس به صورت شدیدوناگهانی عمل می کند و ممکن است باعث تخریب روابط شخصی و حرفهای، فراموش کردن احساسات دوستانه وعاطفی وحتی خسارت جسمی و مالی شود.
در صورتی که خشم به طور صحیح مدیریت شود، به ما انرژی می دهد تا در جهت رسیدن به اهداف مان فعالیت کنیم یا به مسائل و مشکلات رسیدگی نماییم.خشم، در صورتی که متعادل باشد، به کنترل اوضاع کمک می کند. به ما شجاعت می بخشد تا با قاطعیت خواسته های خود را ابراز و دیگران را با دیدگاه های خویش آشنا کنیم. درصورتی که خشم به شیوه ای غلط ابراز شود یعنی سبب واکنش های غضب آلود و پرخاشگرانه گردد، نه تنها مشکلات حل نشده باقی می ماند بلکه بیشتر می شود که مهمترین اثر منفی آن اختلال در ارتباط با دیگران است
فهرست عناوین
تفاوت خشم و پرخاشگری چیست؟
خشم احساسی طبیعی است که حاصل حالت هیجانی، فیزیولوژیک و شناخت ماست و درصورت مواجهه با ناکامی ایجاد می شود. وقتی عامل درونی یا بیرونی مانع رسیدن ما به هدف شود احساس خشم می کنیم. ولی پرخاشگری رفتاری است که گاهی بر اثر احساس خشم در افراد دیده می شود. هدف پرخاشگری صدمه زدن به دیگری است که ممکن است به صورت کلامی (توهین، تهدید، طعنه زدن یا مسخره کردن) یا جسمی (تنبیه کردن و درگیری فیزیکی با دیگران) باشد. پرخاشگری نوعی واکنش رفتاری است که در افرادِ خشمگینی که ترسو و ضعیف بوده و احساس ناامنی می کنند دیده می شود. آن ها هنگام مواجهه با ناکامی، خویشتن را درخطرانهدام می یابند. احساس خطر انهدام حتی اگر یک خطر واقعی نباشد، افراد را به سوی پرخاشگری سوق می دهد
انواع پرخاشگری
پرخاشگری جسمانی
این حالت که با کتک زدن و آسیب فیزیکی همراه است در پسران بیشتر از دختران دیده می شود.
پرخاشگری کلامی
که به صورت داد زدن، تحقییر کردن و توهین یا تمسخر به آسیب و اذییت دیگری منجر می شود.
به عنوان مثال بعد از یک تصادف رانندگی دو طرف با صدای بلند( داد زدن) شروع به توهین، و ناسزا گفتن به یکدیگر می کنند.
پرخاشگری رابطه ای یا اجتماعی
در پرخاشگری رابطه ای هدف بدنام کردن و انزوا یا تخریب روابط اجتماعی دیگران است.
به عنوان مثال شایعه پراکنی یک نوع پرخاشگری رابطهای است.
پرخاشگری واضح یا آشکار
در این حالت رفتارپرخاشگرانه ی فرد آشکارا بوده، در مقابل پرخاشگری پنهان معمولا با هدف آسیب رساندن مخفیانه به فرد صورت میگیرد
دانش آموزی که به صورت فیزیکی اقدام به آسیب و آزار هم کلاسی خود می کند، پرخاشگری پنهان از خود نشان داده،در صورتی که اگر به صورت پنهانی با دزدیدن یا خراب کردن اموال ( مثلا لوازم التحریر) هم کلاسی خود قصد آسیب به او را داشته باشد، پرخاشگری پنهان نامیده می شد.
پرخاشگری گروهی
یکی دیگر از انواع پرخاشگری در روانشناسی، پرخاشگری گروهی است.
که معمولا در جنگ ها و به صورت گروهی در مقابل دشمن با هدف تخریب اموال و جان دشمن صورت می گیرد.
انواع پرخاشگری در روانشناسی در سنین مختلف
پرخاشگری در کودکی
اگرچه پرخاشگری در کودکی یک موضوع شایع است اما درصورتی که رفتار پرخاشگرانه در کودک شما مکرر و با شدت زیاد رخ دهد خطرناک خواهد بود.
کودکان با مشاهده نتایج مثبت پرخاشگری و الگوسازی؛ یکی از راه های دست یابی به اهداف خود را در رفتار پرخاشگرانه می یابند.
والدین باید با سبک تربیتی صحیح و نشان دادن رفتار درست مانع از رشد این رفتار در فرزندشان شوند.
پرخاشگری در نوجوانی
نوجوانی که به عنوان مرحله ای میان کودکی و بزرگسالی قرارداردازنظرروانی و جسمانی فرد با تغییرات زیادی مواجه است.
افزایش مسئولیت و به دنبال آن استقلال در کنار تغییرات فیزیکی وهورمونی باعث افزایش احتمال رفتار پرخاشگرانه در این سن می گردد.
علاوه بر این رفتار پرخاشگرانه بخصوص در نوجوانان پسر می تواند نشانه ای از قدرت و شجاعت او تلقی شده و باعث پذیرش او به عنوان رهبر گروه (در میان همسالان) گردد.
پرخاشگری در جوانی و میانسالی
در جوانی معمولا پرخاشگری در مواجه با ناکامی رخ میدهد.
شکست در روابط عاشقانه، تحصیل و کار می تواند باعث خشم و به دنبال آن افزایش رفتار پرخاشگرانه گردد.
همچنین در میان سالی که افراد با بحران میان سالی رو به رو هستند بخصوص در زنان احتمال افزایش استقلال شخصیتی و رفتار پرخاشگرانه وجود دارد.
پرخاشگری در سالمندی
دوران کهنسالی نیز مانند سایر مراحل دلایل مختلفی برای پرخاشگری دارد.
افزایش حساسیت روحی و زود رنجی در کنار مشکلات مربوط به سلامتی جسمانی و کاهش استقلال و احساس درک نشدن را می توان از جمله دلایل پرخاشگری در سالمندان مطرح نمود.
علت پرخاشگری چیست؟
وقتی در شرایط هستید که شما مجبوربه پرخاشگری میشوید، احساس آزردگی و بیقراری به شما دست میدهد و فشاری را روی خود احساس میکنید. کنترل رفتاردرچنین موقعیتهایی دشوارمیشودوامکان دارد که ندانید چه رفتارهای اجتماعی در آن موقعیت مناسب هستند. گاهیاوقات هم برخی از افراد به طورعامدانه دست به پرخاش وعصبانیت میزنند. مثلا ممکن است شخصی با هدف انتقام گرفتن یا آزار و تحریک شخصی دیگر دست به رفتارهای پرخاشگرانه بزند. پرخاشگری نسبت به خود هم وجود دارد. در هر حال باید تلاش کنید تا علت و ریشهی رفتارهای اینچنینی را در خود کشف کنید و تشخیص بدهید.
دلایل بسیاری میتواند موجبات پرخاشگری شما را فراهم کند:
- وضعیت سلامت جسمی
- وضعیت سلامت روحی
- ساختار خانواده
- روابط با دیگران
- محیط کار یا تحصیل
- عوامل اجتماعی یا اقتصادی-اجتماعی
- رفتارها و ویژگیهای فردی
- تجربههای زندگی.
بهعنوان شخصی بزرگسال ممکن است نسبت به تجربههای منفی زندگی خود رفتارهایی توأم با پرخاش از خود بروز بدهید. مثلا ممکن است هنگام ترس و ناامیدی، پرخاشگر بشوید. افسردگی، اضطراب، اختلال استرسی پس ازآسیب روانی یا PTSD و سایر وضعیتها و مشکلات روانی هم میتوانند شما را به سمت پرخاشگری سوق بدهند.
علائم خشم و پرخاشگری عبارتند از :
- افزایش ضربان قلب
- تنفس سریع و عمیق
- تعریق بیشتر از حد معمول
- شلیک شدن عضلات
- برافروختگی و تنش در صورت و گردن
- احساس درد سر و گیجی
- افزایش فشار خون
- رفتار پرخاشگرانه مانند تهدید، حمله به دیگران و تخریب اموال
- بی قراری، ناراحتی و اضطراب
- احساس تحریک و پریشانی
- افزایش استفاده از الکل و مواد مخدر به عنوان راهی برای کنترل خشم
لازم به ذکر است که این علائم ممکن است در شدتها و شدتهای مختلفی بروز کنند و همچنین ممکن است برخی از این علائم در برخی افراد وجود نداشته باشد.
عوارض خشم
خشم یک احساس کاملاً طبیعی و بهطور معمول سالم است. بااینحال زمانی که دیگر کنترلی روی آن ندارید میتواند برای سلامت جسمی و عاطفی شما مضر باشد. بدن شما موقع عصبانیت دچار تغییرات جسمی و زیستی میشود. ضربان قلبتان سریع میشود و فشار خونتان بالا میرود. همچنین بدن شما هورمونهایی مانند آدرنالین و نورآدرنالین ترشح میکند.عصبانیت مداوم و قرار دادن بدن خود در چنین تغییراتی اغلب منجر به مشکلاتی در وضعیت سلامتی و بروز عوارض مختلف میشود. مانند:
فشار خون بالا
افسردگی
اضطراب
بیخوابی
سوءمصرف مواد مخدر
زخم معده
بیماری رودهای
پرخاشگری و بیماری روانی
رابطه بین بیماری روانی و پرخاش گری پیچیده است. عناصر پرخاشگری ممکن است با برخی بیماری های روانی درمان نشده همراه باشد، از جمله:
اختلال نقص توجه-بیش فعالی (ADHD)
اختلال دوقطبی
اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)
روانگسیختگی
اختلالات مصرف مواد
برخی از اختلالات شخصیتی با سطوح بالاتر پرخاشگری مرتبط هستند، از جمله:
اختلال شخصیت ضد اجتماعی
اختلال شخصیت مرزی
راههای تشخیص خشم و پرخاشگری
مصاحبه بالینی با روانشناس و رونپزشک
تست های روانسنجی
آزمون هایی هستند که شامل مجموعه ای از تست های معتبرند که بیشتر در «کیلینک های روانشناسی» و «بیمارستان های روانپزشکی» برای بررسی علائم بیماری های روانی مورد استفاده قرار می گیرند.
نقشه مغزی QEEG
نقشهبرداری مغزی پزشک را قادر میسازد تا نقاط قوت و ضعف الگوی منحصر به فرد امواج مغزی بیمار، مناطقی از مغز که فعالیت کم یا بیشتری در آنها وجود دارد و همچنین مناطقی که فعالیتشان به درستی تنظیم نمیشود را شناسایی و ارزیابی کند. زمانی که دلیل این مشکل و اختلال ذهنی مشخص شد میتوان یک برنامه درمان با نوروفیدبک برای کمک به افراد مبتلا به وسواس یا سایر اختلالات روانی طراحی کرد.
راههای درمان خشم و پرخاشگری
درمان با نوروتراپی
درمان خشم و پرخاشگری با rTMS
rtms یا تحریک الکترومغناطیسی مغز روشی است که با ارسال سیگنالهای مغناطیسی عملکرد مغز را بهبود میبخشد. هرچند این روش از سال ۱۹۸۵ تا امروز در حال استفاده و پیشرفت است اما به عنوان شیوهای نوین در درمان اختلالات روانی شناخته میشود. در روش rtms یک کویل الکترومغناطیسی روی سر بیمار قرار میگیرد که با ارسال پالسهای مغناطیسی به تحریک مغز پرداخته و باعث کاهش علائم بیماری میشود.
این فرایند هیچگونه درد و عوارضی برای بیمار ایجاد نمیکند. بررسیها نشان میدهد تاثیرات ناشی از rtms بر بیمار غیرقابل برگشت است. به همین دلیل جزو درمانهای بسیار موثر عصبانیت و پرخاشگری به حساب میآید. البته میزان تاثیر این روش به نوع دستگاه آن بستگی دارد.
درمان خشم و پرخاشگری با نوروفیدبک
بجای تلاش برای مدیریت خشم، آموزش نوروفیدبک میتواند به تغییر احساسات خشم کمک کند. با تثبیت و آرام کردن نواحی خاصی از مغز که تنظیم نشده کنترل تکانه افزایش مییابد، در حالی که واکنش عاطفی ( خشم، تحریک پذیری عصبانیت)، تنش عضلانی و افکار منفی کاهش مییابد.
درمان با نوروفیدبک منجر به کاهش پرخاشگری کلامی، رابطهای و جسمانی برای کودکان دچار نقص توجه و بیش فعالی (ADHD) می شود.
درمان خشم و پرخاشگری با TDCS
TDCS یا تحریک الکتریکی مغز روش است که با ایجاد جریان الکتریک عملکرد مغز را بهبود میبخشد. در روش TDCS الکترود داخل یک پد آغشته به الکترولیت روی سر قرار می گیرد و تحریک الکتریکی را انجام می دهد.
درمان شناختی رفتاری
یکی از رایجترین انواع روان درمانی، درمان شناختی رفتاری است. هدف از این نوع درمان این است که به یک فرد عصبانی کمک کند تا افکار منفی سرکوب شده را که در پشت شعلههای خشم نهفته است، بشناسد. بیماران با یک متخصص روانشناس همکاری میکنند تا یاد بگیرند چگونه شرایط استرسزا در زندگی را با موفقیت بیشتری مدیریت کنند. رویکرد رفتاری شناختی فواید بسیاری دارد و بیماران موارد زیر را یاد میگیرند:
- با شرایط سخت زندگی بهتر کنار بیایند.
- تعارضات موحود در روابط مختلف را به صورت مثبت حل کنند.
- با اندوه به شکل مؤثرتری برخورد کنند.
- استرس روحی ناشی از بیماری، سوء استفاده یا ضربه جسمی را از نظر ذهنی کنترل کنند.
- بر درد مزمن، خستگی و سایر علائم جسمی غلبه کنند.
دارودرمانی
درحال حاضر، چندین دارو برای کنترل خشم و پرخاشگری در بازار موجود است. این داروها عبارتند از:
آنتی دپرسانتها
ضد اضطرابها (درمان استرس و اضطراب بدون نیاز به دارو)
آنتیپسیکوتیکها
استیمولانتها
این داروها معمولاً با کاهش سطح استرس و اضطراب در بیماران کار میکنند و میتوانند به طور مؤثری خشم و پرخاشگری را کنترل کنند. با این حال، استفاده از داروها برای کنترل خشم و پرخاشگری ممکن است با عوارض جانبی همراه باشد، که میتواند برای بیماران خطرناک باشد. بهعنوان مثال، مصرف آنتیپسیکوتیکها میتواند باعث شود شخص آرامبخشی شدیدی داشته باشد و مصرف طولانی مدت این داروها میتواند باعث ایجاد عوارض جانبی شدیدی شود.
توصیه هایی برای کنترل عصبانیت و خشم درونی و بهبود خلق و خو
ابتدا فکر کرده و سپس حرف بزنید
هنگامی که عصبی هستید چند دقیقه مکث کنید، چیزی به زبان نیاورید چون ممکن است چیزهایی را به زبان بیاورید که بعداً از گفتن آنها حسابی پشیمان شوید. به طرف مقابتان نیز فرصت بدهید تاهمین کاررا انجام دهد.
زمانی عصبانیت خود رابروزدهید که آرام شده باشید
نگرانی ها و نیازهایتان را به روشنی و وضوح کامل بدون اینکه موجب ناراحتی طرف مقابل شوید هنگامی که توانستید درست و منطقی فکر کنید به طریقی قاطع و مستقیم اما نه هجومی ابراز کنید و بروز دهید.
از فعالیت جسمی و ورزش کمک بگیرید
اگر احساس می کنید عصبانیتتان در حال افزایش است، به پیاده روی بروید یا زمانی را برای انجام فعالیت فیزیکی موردعلاقهتان اختصاص دهید برای خالی کردن جسمتان از استرس ها و تنشهای اطراف که سبب ایجاد عصبیانبت میشود از فعالیتهای جسمی و فیزیکی کمک بگیرید.
راه حل مناسب پیدا کنید
عصبانیت نه تنها چیزی را حل نمی کند، بلکه اوضاع را بدتر هم می کند. به جای اینکه روی چیزی که عصبانیتان کرده تمرکز کنید، سعی کنید مشکل را حل کنید.به طور مثال آیا اتاق نامرتب فرزندتان عصبانیتان کرده است؟ دراتاق را ببندید.
کمی از استرس دوری کرده و به خودتان استراحت بدهید
برای خود در طول روز، وقفه هایی درنظر بگیرید تا بتوانید استراحت کنید و خود را از ساعتها و لحظاتی که برایتان استرس ایجاد میکند رها کنید چند دقیقه وقت آرام و بی سروصدا به شما کمک خواهد کرد تا احساس بهتری پیدا کرده و برای کنار آمدن با مشکلات پیش رو آماده تر شوید.
جملاتتان را با ضمیر من شروع کنید
تا جایی که می توانید به طرف مقابل احترام بگذارید و برای جلوگیری از انتقاد کردن یا مقصر دانستن کسی، که فقط فشار بین شما را بیشتر خواهد کرد، برای توضیح مشکل جملاتتان را با ضمیر من شروع کنید. . مثلاً به جای “تو هیچوقت در کارهای خانه کمک نمی کنی” بگویید، “من ناراحت شدم که بدون اینکه به من برای جمع کردن میز شام کمک کنی گذاشتی رفتی.”
ببخشید و کینه به دل راه ندهید
اجازه ندهید که عصبانیت و سایر احساسات منفی بر احساسات مثبت شما غلبه کنند، زیرا در این صورت به خودتان لطمه زده و با تلخی و ناعدالتی خودتان را نابود میکنید. نمیتوانید از همه انتظار داشته باشید تا در همه شرایط همانطوری رفتار کنند که شما دوست دارید. اگر بتوانید کسی که اذیتتان کرده است را ببخشید، هر دوی شما می توانید از آن موقعیت درس بگیرید؛ بخشش را فراموش نکنید.
شوخ طبع باشید
برای مواجهه با چیزی که عصبانیتان کرده است و انتظارات و توقعات غیرواقع بینانه ای که داشته اید از شوخ طبعی استفاده کنید. شوخی و خنده به مقابله با فشارعصبی کمک میکند. از طعنه و ریشخند دوری کنید زیرا ممکن است موجب جریحه دار شدن احساسات دیگران شده و همه چیز را بدتر کند.
مهارت های زیر را تمرین کنید
تمرینات تنفس عمیق، تجسم یک تصویر آرامش بخش یا تکرار کلمه یا گوش دادن به موسیقی آرامش بخش و یا نوشتن در دفترچه خاطراتتان یا انجام چند تمرین یوگا برای کاهش خشم هنگامی که اعصابتان خرد شده به شما کمک میکند.
از متخصص وروانشناس کمک بگیرید
همه نمی توانند بر عصبانیت خود کنترل داشته باشند. اگربه نظرتان عصبانیت شما شدیداً خارج از کنترل است و باعث می شود دست به کارهایی بزنید که بعداً پشیمان شوید یا به اطرافیانتان آسیب برسانید، حتماً از متخصص و روانشناس کمک بگیرید
نفس عمیق بکشید
ذهن و بدنتان راآرام کنید و روی تنفس خود تمرکز کنید با تمرین کنترل تنفس می توانید احساس خشم خود را تسکین دهید. این کار ضربان قلب شما را کاهش داده و فشار خون را تثبیت می کند.. لباس گشاد و راحت بپوشید. دستتان را روی شکم خود قرار دهید و به آرامی از طریق بینی نفس بکشید و سعی کنید شکم خود را شل نگهدارید و برای چند ثانیه این عمل را تکرار کنید و بعد از طریق دهان آرام تنفس کنید.
آرامش عضلانی داشته باشید
برای کنترل خشم در یک مکان آرام بنشینید و بر عضلات خود تمرکز داشته باشید و در عین حال، عمیق و آهسته استنشاق کنید و عضلاتتان را به سختی فشار دهید. این روند را به مدت ۵ ثانیه نگهدارید و ۱۵ ثانیه آرام باشید و مجدداً این کار را تکرار کنید.
به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید
گوش دادن به موسیقی، تسکین دهنده و آرامبخش است . هنگام عصبانیت هدفونتان را بگذارید و به موسیقی مورد علاقه خود گوش دهید. این کار باعث می شود که ذهنتان، دنیای شما را متفاوت کند؛ تنش را آزاد کرده و احساس خشم را کاهش دهد.از توپ استرس کمک بگیرید
استفاده از توپ استرس کمک میکند تا یک گروه از عضلات را فشرده و دوباره آزاد کنید و به شما برای داشتن آرامش کمک خواهد کرد. پس از فشردن توپ، مچ و بازوی شما درد خواهد گرفت و مغزتان اندروفین(یک ماده شیمیایی است که بدن برای از بین بردن استرس از آن استفاده میکند) آزاد میکند؛ اینگونه از خشم فورا رها میشوید.
تا ده بشمارید
هنگامی که عصبانی هستید، قبل از صحبت کردن تا ۱۰ یا حتی بیشتر بشمارید این یک روش بسیار ساده برای آرام شدن و حواس پرتی است. به طوری که می توانید بهتر و راحت تر فکر کنید و در مواقعی که عصبانی هستید، انگیزه ای برای ضربه زدن به دیگران نداشته باشید.
از کلمات آرامبخش استفاده نمایید
از کلماتی مانند آرام باش، آسان بگیر هنگامی که در آستانه عصبانی شدن قرار می گیرید استفاده نمایید و مدام با خود تکرار نمایید. زمانی که چنین عباراتی را آرام و بارها و بارها تکرار می کنید، سیگنال هایی را به مغز و اعصاب ارسال می کنید، که به آرام شدن ذهن و بدن شما کمک می کنند.
نحوه برخورد با شخص پرخاشگر
بودن در کنار کسی که عصبانی یا پرخاش گر می شود می تواند چالش برانگیز باشد. اگرچه شما هرگز نمی توانید عصبانیت کسی را از بین ببرید، اما ممکن است بتوانید برای جلوگیری از بدتر شدن وضعیت اقدام کنید.
در ادامه چند نکته از کمک به شخص پرخاش گر آورده شده است:
آرام بمانید
صدای بلند، از دست دادن کنترل یا استفاده از زبان تهدیدآمیز می تواند جرقه پرخاشگری را در دیگران ایجاد کند.
به آنها فضا بدهید
اگر اوضاع احساسی شد، از آنجا دور شوید. به همه فرصت دهید تا آرام شوند.
مرزها را تعیین کنید
در مورد نوع رفتاری که تحمل می کنید شفاف باشید و در نظر داشته باشید که اگر از مرزهای شما عبور کرد چه خواهید کرد.
سخن پایانی
پرخاشگری می تواند فعال یا واکنشی باشد و ممکن است به عنوان یک رفتار فیزیکی یا روانی با هدف آسیب رساندن به شخص دیگری ظاهر شود. ژنتیک، محیط، اختلالات سلامت روان و عوامل اجتماعی بر رفتار پرخاشگرانه تأثیر می گذارد. راهبردهایی برای کنترل خشم وجود دارد، بنابراین به پرخاشگری تبدیل نمی شود. با این حال، برای برخی، کمک گرفتن از یک متخصص سلامت روان بهترین رویکرد است و امکان تشخیص دقیق و برنامه درمانی موثر را فراهم می کند.
اگرچه احساس خشم یک احساس کاملاً طبیعی است که همه آن را تجربه میکنند، اگر شما یا کسی که دوستش دارید این احساس منجر به پرخاش گری میشود، مهم است که راههایی برای کنترل آن بیابید تا کسی آسیب نبیند. پرخاش گری می تواند از کنترل خارج شود، اما ابزارهای عملی وجود دارد که می توانید از آنها برای حفظ آرامش و ابراز وجود به شیوه ای سالم استفاده کنید.
سوالات متداول درباره خشم و پرخاشگری
اصلیترین تفاوت خشونت و پرخاشگری چیست؟
رفتار خشونتآمیز یک عمل یا آسیب فیزیکی است اما رفتار پرخاشگرانه معمولا با رفتارهای غیر فیزیکی همراه خواهد بود
آیا خشم یک احساس طبیعی و سالم است؟
اما وقتی که آن را همیشه داشته باشیم یا به طور دوره ای از کنترل خارج شود، آن وقت است که خشم یک احساس ناخوشایند است. خشم مزمن یا انفجاری عواقب جدی برای روابط شما، سلامتی و وضعیت روانی شما دارد. خبر خوب این است که کنترل خشم ساده تر از فکر شماست. نگاهی به دلایل اصلی خشم شما ممکن است بر شما تاثیر گذار باشد. و با ابزار مدیریت خشم، می توانید یاد بگیرید که خلق و خوی خود را حفظ کنید. چرا خشم چیزی است که شما باید آن را کنترل کنید، اما آن را سرکوب نمی کنید؟ احساس خشم نه خوب و نه بد است
برای مطالعه بیشتر اینجا کلیک کنید.
