اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا ADHD

فرد مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا ADHD در حفظ توجه، کنترل سطوح انرژی و کنترل تکانه ها مشکل دارد.
حدود ۸.۴ درصد از کودکان و ۲.۵ درصد از بزرگسالان ADHD دارند. در برخی از کودکان، علائم ADHD از سن ۳ سالگی شروع می شود.
گزینه های درمانی برای ADHD شامل دارو، تکنیک های اصلاح رفتار و سایر استراتژی های موثر است.

در ادامه این مقاله، به این خواهیم پرداخت که اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا ADHD چیست؟ چگونه بر شما تأثیر می گذارد و چه درمان هایی می توانند به شما کمک کنند.

اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا ADHD چیست؟

افراد مبتلا به اختلال بیش فعالی کمبود توجه یا ADHD در تمرکز بر روی وظایف و کنترل افکار خود مشکل دارند که برای مثال تکمیل یک پروژه را دشوار می کند. ADHD می تواند توانایی فرد برای عملکرد یا کار را کاهش دهد و منجر به اضطراب، افسردگی و افسردگی شود.
برخی از افراد مبتلا به ADHD در یک جا نشستن مشکل دارند. آنها می توانند به سرعت عمل کنند و به راحتی حواسشان پرت می شود.
اگرچه کودکان در هر سنی می توانند مخرب و تکانشی باشند، اما این ویژگی ها در افراد مبتلا به ADHD بارزتر است.

جنبه های مختلف ADHD

• عمدتا بیش فعال و تکانشی
• در کل ارائه خوبی است
• ارائه ترکیبی

افراد مبتلا به ADHD بیش فعالی، تکانشگری و بی توجهی را در درجات مختلف تجربه می کنند.

• خیال پردازی
• ناراحتی و مشکل در تمرکز روی کار
• خطاهای ناشی از “بی دقتی”.
• وقتی دیگران صحبت می کنند گوش نمی دهم
• آنها با مدیریت زمان و سازماندهی مشکل دارند
• از دست دادن چیزها
• از کارهایی که نیاز به تمرکز و تفکر طولانی مدت دارند اجتناب کنید
• آنها به سختی از دستورالعمل ها پیروی کردند
• عزم و اراده افراطی و بی امان

برخی یا همه موارد زیر ممکن است در افراد مبتلا به ADHD دیده شود:

• به نظر می رسد او دائماً «در حال حرکت» است و نمی تواند یک جا بنشیند
• دویدن یا بالا رفتن در زمان نامناسب
• آنها در صحبت کردن و کار کردن و رعایت نوبت مشکل دارند.
• بی قراری یا لرزش در بازوها یا پاها
• حرف زدن و سر و صدای زیاد
• ریسک های غیر ضروری

 

ADHD در بزرگسالان

بزرگسالان و کودکان اغلب علائم مشابه ADHD را تجربه می کنند که می تواند باعث ایجاد مشکلاتی در روابط و کار آنها شود.

اثرات این ویژگی ها از فردی به فرد دیگر بسیار متفاوت است و ممکن است فرد متوجه شود که تجربه او از ADHD در طول زمان تغییر می کند.

همه افراد مبتلا به ADHD پر سر و صدا و مضطرب نیستند. به عنوان مثال، کودک ممکن است در کلاس درس سکوت کند در حالی که با چالش های واقعی که بیان نمی شوند، برخورد می کند.

ADHD در زنان

زنان مبتلا به ADHD ممکن است در توجه کردن مشکل بیشتری داشته باشند، در حالی که مردان ممکن است بیش فعالی و تکانشگری را تجربه کنند.
این ممکن است یکی از دلایلی باشد که چرا مردان بیشتر از زنان مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند. تشخیص بیش فعالی راحت تر از بی توجهی است.

از دست ندهید: چگونه نوجوانی بر دختران مبتلا به ADHD تأثیر می گذارد

تشخیص ADHD

کودکان مبتلا به ADHD در مدرسه ابتدایی تشخیص داده می شوند، اما برخی از آنها ممکن است تا نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص داده نشوند.
هیچ آزمایش واحدی نمی تواند ADHD را تشخیص دهد و علائم ممکن است با علائم سایر بیماری ها همپوشانی داشته باشند. این می تواند تشخیص را دشوار کند.
پزشک آزمایشاتی را برای رد سایر علل احتمالی مانند مشکلات شنوایی یا بینایی انجام می دهد.
FDA استفاده از الکتروانسفالوگرام (EEG) را برای تشخیص ADHD در سال ۲۰۱۳ تایید کرد. این اسکن غیر تهاجمی، به نام Neural EEG-Based Assessment Aid (NEBA)، امواج مغزی آهسته به نام امواج تتا و امواج مغزی سریع به نام امواج بتا را اندازه گیری می کند.

تشخیص ADHD

کودکان مبتلا به ADHD در مدرسه ابتدایی تشخیص داده می شوند، اما برخی از آنها ممکن است تا نوجوانی یا بزرگسالی تشخیص داده نشوند.

هیچ آزمایشی نمی تواند ADHD را تشخیص دهد و علائم ممکن است با سایر اختلالات همپوشانی داشته باشند. این می تواند تشخیص را دشوار کند.

پزشک آزمایشاتی را برای رد سایر علل احتمالی مانند مشکلات شنوایی یا بینایی انجام می دهد.
FDA استفاده از الکتروانسفالوگرام (EEG) را برای تشخیص ADHD در سال ۲۰۱۳ تایید کرد. این اسکن غیر تهاجمی، به نام Neural EEG Assessment Aid (NEBA)، امواج مغزی آهسته به نام امواج تتا و امواج مغزی سریع به نام امواج بتا را اندازه گیری می کند.

 

شرایط دیگری که می تواند منجر به رفتارهای مشابه شود عبارتند از:

• مشکل در شنیدن یا دیدن
• اضطراب
• افسردگی
• اختلالات یادگیری
• اختلالات خواب

پزشک اغلب سوالاتی می پرسد تا در مورد الگوهای رفتاری فرد بیشتر بداند. آنها ممکن است با فرد، اعضای خانواده خود و هر مراقب دیگری مانند معلمان صحبت کنند.

بسیاری از کودکان بیش فعالی و بی توجهی را تجربه می کنند. برای تشخیص ADHD، علائم باید معیارهای خاصی را داشته باشند. از جمله تأثیر قابل توجهی بر زندگی روزمره و انجام تکالیف مدرسه بگذارند.

درمان ADHD

طیف وسیعی از رویکردها می تواند به فرد در مدیریت ADHD کمک کند. یک پزشک باید با فرد کار کند تا یک برنامه درمانی را که برای آنها مناسب تر است ایجاد کند.

این طرح ممکن است شامل موارد زیر باشد:

رفتار درمانی و مشاوره

یک درمانگر یا مشاور می تواند به فرد کمک کند تا طیف وسیعی از مهارت ها را توسعه دهد یا تقویت کند، مانند:

• ایجاد و حفظ روابط
• پیروی از قوانین
• برنامه ریزی و تکمیل وظایف
• توسعه و پیروی از یک برنامه

نظارت بر علائم ADHD

درمانگران همچنین می‌توانند به والدین کمک کنند تا راه‌های سازنده‌ای برای پاسخ به رفتارهایی که می‌توانند از ADHD ناشی می‌شوند، ایجاد کنند.

یک فرد مبتلا به ADHD ممکن است به طور خاص از موارد زیر بهره مند شود:

درمان شناختی رفتاری، که معمولا CBT نامیده می شود، با هدف کمک به فرد در یافتن راه‌های جدید برای واکنش به موقعیت‌های روزمره انجام می شود.

درباره درمان شناختی رفتاری بیشتر بدانید:

نوروفیدبک

نوروفیدبک یک درمان غیر تهاجمی است که مغز را تشویق می‌کند تا الگوهای فعالیت سالم‌تری ایجاد کند. هدف درمان تنها تغییر طرز فکر و احساس شما نیست، بلکه تغییر مغز شما در سطح بیولوژیکی برای عملکرد بهتر است.

اگر علاقه مندید راجع به اینکه چگونه نوروفیدبک برای درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD به کار می رود، بیشتر بدانید مطلب زیر را بخوانید:

تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال TMS

TMS از ارتباط بین مغناطیس و الکتریسیته برای تأثیرگذاری بر فعالیت الکتریکی در مغز به صورت غیر تهاجمی و بدون درد استفاده می کند. این را می توان در درمان ADHD با استفاده از امواج مغناطیسی برای تشویق تولید مقدار مناسب انتقال دهنده های عصبی مهار کرد.

این کار به روشی ملایم و تا حد زیادی بدون عوارض جانبی انجام می شود. در طول بسیاری از درمان‌ها طی چند هفته، TMS می‌تواند برای تغییر جهت تولید انتقال‌دهنده‌های عصبی و کمک به تعادل فعالیت الکتریکی در بخش‌های مناسب مغز مورد استفاده قرار گیرد.

برای دیدن مطلب کامل درمان بیش فعالی و نقص توجه ADHD با TMS، روی این لینک کلیک کنید:

ا‌مروزه با پیشرفت علم تکنیک های مختلفی برای درمان اختلالات روانی ایجاد شده است که بسته به شرایط شما میتواند مورد استفاده قرار بگیرد. میتوانید از کارشناسان کلینیک زندگی شاد کمک بگیرید تا بهترین و موثرترین درمان برای خود را بیابید. برای اطلاعات بیشتر با ما تماس  بگیرید.

نکاتی برای حمایت از کودکان مبتلا به ADHD

والدین، معلمان و سایر مراقبان می توانند به کودکان کمک کنند تا چالش های ADHD را پشت سر بگذارند.

مدارس اغلب برنامه های آموزشی برای کودکان مبتلا به ADHD، از جمله رویکردهای آموزشی خاص، تعیین محل نشستن در کلاس و مشاوره مبتنی بر مدرسه دارند.

در خانه و مدرسه، راهبردهای زیر می تواند کمک کند:

• داشتن یک برنامه مکتوب از تمام وظایف
• تقسیم وظایف بزرگتر به کارهای کوچکتر و قابل مدیریت تر
• مرتب نگه داشتن وسایل و اسباب بازی های مدرسه
• ایجاد قوانین روشن و منسجم
• پاداش دادن یا تحسین کودک در هنگام انجام وظایف
• استفاده از برنامه ریزی که معلمان و مراقبان به طور مرتب آن را بررسی می کنند

همچنین کودکان را تشویق کنید تا در فعالیت هایی شرکت کنند که از آن لذت می برند و به خوبی انجام می دهند تا عزت نفسشان را افزایش دهند. ورزش و سایر اشکال تحرک می‌تواند راه‌هایی برای مدیریت سطوح بالای انرژی و بهبود سلامت کلی کودک فراهم کند.

نکاتی برای بزرگسالان مبتلا به ADHD

یادداشت‌ها و آلارم های یادآور، تقویم‌ها و دفاتر برنامه‌ریزی می‌توانند به بزرگسالان مبتلا به ADHD کمک کنند تا برنامه‌های خود را مدیریت کنند.

همچنین ایده خوبی است که کلیدها و سایر اقلام مهم روزمره را در مکان های خاص نگه دارید.

داروها

داروهایی مانند محرک ها می توانند به بهبود توجه و تمرکز کمک کنند.

در اینجا چند نمونه آورده شده است:

آمفتامین/دکستروآمفتامین (آدرال)
لیسدگزامفتامین (ویوانس)
متیل فنیدات (ریتالین)
دگزامفتامین (دگزدرین)

با این حال، آنها می توانند اثرات نامطلوبی داشته باشند، مانند:

• درد شکم
• سردرد
• افزایش فشار خون و ضربان قلب
• افزایش اضطراب و تحریک پذیری
• مشکلات خواب
• کاهش اشتها
• تغییرات شخصیتی

برای جلوگیری از عوارض جانبی، پزشک را در مورد هرگونه دارو و مشکلات در سلامتی در جریان بگذارید.

اگر محرک ها بی اثر یا نامناسب باشند، پزشک ممکن است داروهای غیر محرک را تجویز کند، مانند:

• گوانفاسین (Intuniv)
• اتوموکستین (Strattera)
• کلونیدین (کاتاپرس)

برای برخی افراد، پزشک ممکن است یکی از موارد فوق را در کنار یک محرک تجویز کند.

علل و عوامل خطرساز ADHD

پزشکان نمی دانند چه چیزی باعث ADHD می شود، اما برخی از عوامل خطرساز را شناسایی کرده اند، از جمله:

• سابقه خانوادگی ADHD
• آسیب مغزی
• قرار گرفتن در معرض استرس، الکل یا تنباکو در دوران بارداری
• قرار گرفتن در معرض سموم محیطی در دوران بارداری یا از سنین پایین
• طبق یک منبع معتبر متاآنالیز در سال ۲۰۱۸، وزن کم هنگام تولد
  بر اساس یک منبع معتبر در سال ۲۰۱۸، احتمالاً زایمان زودرس است

چشم انداز ADHD

ADHD یک اختلال سلامت روان است که می تواند چالش هایی را برای کار، مطالعه و زندگی شخصی فرد ایجاد کند. معمولا در دوران کودکی ظاهر می شود.

کسی از تشخیص ADHD خارج نمی شود، اما یادگیری استراتژی های مدیریت علائم می تواند به او کمک کند از یک زندگی کامل لذت ببرد.

بدون درمان، فرد ممکن است عزت نفس پایین، افسردگی و مشکلات در مدرسه، کار و روابط را تجربه کند.

هرکسی که معتقد است کودکی ممکن است ADHD داشته باشد باید به دنبال مشاوره پزشکی برای او باشد.

مشاوران، معلمان و سایر اعضای شبکه حمایت از کودک می توانند به کودک کمک کنند تا علائم خود را مدیریت کند و فرصت های خود را به حداکثر برساند.

درمان اختلال نقص توجه یا بیش فعالی (ADHD) در مشهد

ما می‌دانیم که اگر از فردی مبتلا به بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) مراقبت می‌کنید – یا خودتان با این بیماری زندگی می‌کنید – یافتن درمانی مؤثر اغلب تجربه‌ای طولانی و خسته‌کننده است. در کلینیک زندگی شاد، ما اینجا هستیم تا با استفاده از گزینه‌های درمانی ایمن، اثبات‌شده علمی و بدون دارو، به شما نتایج امیدوارکننده و بلندمدت بدهیم.

اگر داروی بیش فعالی برای شما مناسب نیست، یا متوجه شدید که دارو به تنهایی به اندازه کافی موثر نیست، انواع دیگر درمان ممکن است به شما در مدیریت ADHD کمک کند. انواع مختلفی از روش های درمانی وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید. کلینیک زندگی شاد با ارائه به روز ترین و موثرترین تکنیک های درمانی در این راه میتواند به شما کمک کند. برای اطلاعات بیشتر تماس بگیرید یا روی مطالب زیر کلیک کنید و درباره هر روش درمانی اطلاعات خود را افزایش دهید:

منابع:

• ADHD: Clinical practice guideline for the diagnosis, evaluation, and treatment of attention-deficit/ hyperactivity disorder in children and adolescents. (2011).
• Attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD): The basics. (2016).
• Healthy sleep tips. (n.d.).
• Hupfeld, K., et al. (۲۰۱۹). Living “in the zone”: Hyperfocus in adult ADHD [Abstract].
• Katusic, M. Z., et al. (۲۰۱۱). Attention-deficit/hyperactivity disorder in children with high IQ: Results from a population-based study.
• Ozel-Kizil, E. T., et al. (۲۰۱۶). Hyperfocusing as a dimension of adult attention deficit hyperactivity disorder [Abstract].
  
• Segal, R., & Smith, M. (2019). Treatment for adult ADHD.
  
• Symptoms and diagnosis of ADHD. (2018).
  
• Treatment of ADHD. (2019).
  

Visits: 35